İyilik Bulaşıcıdır Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği Başkanı olarak Deprem bölgesine 3. Gün gittiğimde nutkum tutulmuştu.
Canım yanmış her şeyi unutmuştum.
Yıkılan aileler umutlar sokaklar'daki feryatlar umutla beklediğimiz enkazlar, umutla kurtarmaya çalıştığımız anneler babalar çocukları..
Her ses bir umuttu.. ne yorgunluk ne açlık ne susuzluk hiçbir şey aklımıza gelmemişti.
Sanırım depremin 5.günü bir dedenin tırnaklarıyla kazıdığı enkaz altından torunlarını ve gelinini kurtarmak için çabalayışına şahit olmuştuk. Öyle zordu ki cansız bedenlerine ulaştığı o an her şey yarım kalmıştı.
Umutları hayalleri her şey...
Ben o günden sonra eski ben olamadım.
Ankara ya dönüp malzeme toparlayıp 9. Gün sonra 19. Gün sonra 1. Yılında ve 2. Yılında acıları mutluluk ve mutsuzlukları paylaşmak için kendimi deprem bölgesinde buldum.
Sözün bittiği yer diye bir söz var ya sessizliği umudu tüm duyguları yaşadım.
Son kez olur bazı şeyler, kimse anlayamaz.
Son defa geçilir bir yoldan.
Son defa görülür bir yüz.
Son defa duyulur bir ses.
Ve son defa sevilir biri.
#6şubat
