Dostlarım Alınmasın
Ki ben rahat yazayım!
İnsanın ailesi vardır; işte bunun için “kol kırılır, yen içinde kalır” diye söylenir. Bu konuda diyecek sözüm yok. Akrabalar vardır, bazısı aile gibi, bazısı el gibi; çoğu birbirleriyle didişir. Kavgaları mal için, mülk için. Dünya malı dünyada kalır. Onların meselesine de karışmam.
Bir de insanın arkadaşları, dostları vardır. Benim söyleyeceklerim bunlar için.
Günümüzde, yani yaşadığımız bu zamanda, konuşulmasında fayda var. Çünkü bu gidişle yeni neslin dostu olmayacak. Arkadaş dedikleri de bizim bildiğimiz manada olmaz, dişi erkek…
İnsanın arkadaşı yanında olmalı, iyi gününde kötü gününde. İyi durumda can ciğer, zor durumda arkasını dönüp kaçandan arkadaş olmaz. Arkadaşlar yan yana, omuz omuza dururlar. Aynı tastan çorba içer, lokmalarını paylaşırlar.
Dosta gelince; söyleyecek çok şey yok. Dost dediğin kurşun gelince dostunun önüne geçer ki kurşun dosta değmesin, kendisine değsin. Dost, dostun malından, canından emin olduğu kişidir. Bunların sayısı çok olmaz. Dostların arasında hesap kitap yapılmaz. Anca beraber kanca beraber…
Dost hem yürekli olur, hem de gönül adamıdır.
Arkadaşlık varlıkla ilgilidir. Dostlukta can koyulur ortaya, can...
Benim arkadaşım çoktur, lakin dostum çok azdır. Gerçekten çok azdır ama onlar dost gibi dosttur. Onları hiçbir şeye değişmem. Ailem gibi korurlar beni. Bizim oralarda derler ki “iyi dost evlattan, kardeşten ileridir.” Onlara değer biçilmez. İşte benim dostlarım da öyledir. Ölenler var, Allah rahmet etsin, yaşayanlar var, tüylerini bile hiçbir şeye değişmem.
Çok kişiyle oturup kalkarız, lakin dostlarla sohbetin tadı başka.
Ben de kendimi bir yere koyamıyorum, insanlar yüzüme başka, arkamdan başka. Üzerimde eşekler tepişirken eşeği alkışlayan arkadaşlarım varmış; bunu zamanla öğrendim. Çıkarları için beni satanlar. Onun için ben insanlardan çok, hayvanların samimiyetine güvenirim. Doğdum doğalı hayvanlarla iç içeyim. Hiç beni üzmediler…
Atı, eşeği roman olarak yazmıştım; fareleri, sokak köpeği Bozo’yu hikâye olarak yazdım. Belki ileride diğerlerini de yazarım…
Köpek ve kedilerin olduğu gibi dost bulmak zor; hiç değilse insanlara karşı insan gibi olalım. İnanın, buna çok ihtiyacımız var.
Mahir ADIBEŞ
