Her Şey Çürüyordu
Yaşayamadığın bir hayatın özleminin
Yüreğinde sebep olduğu fırtına
Ve yaşamak zorunda kaldığın hayat
Bir insanı diri diri gömüp sonra
Toprağın altından çıkarıp
Hadi yaşa cenneti vaat ediyorum
Deyip hadi yaşa diyemesin
Sebep olanın cehennemde yanması
Toprağın altındakine ne faydası var
Bahçeni talan edip baharını çalanın
Gününü gün etmesi
Ne bir vicdana sığar ne de insanlığa
İnsanlık demişken hangi insanlık
Zerresine rastlanmıyordu
Dünya denen alemde
Mazlumların ahı arşı titretiyordu
Vicdan ve adalet ayaklar altındaydı
Doğa her gün insana tokat atıyordu
Ama insan ısrarla anlamamaktaydı
Çirkinlik ve kötülük koktuğu
Her şeyin çürümeye yüz tutuğu
Bir coğrafyada insanlığı arıyordum
Böyle bir dünya, dünyamıydı
Çocukların öldürüldüğü bir dünyada
İnsanlık kelimesi ürpertiyordu beni
Oysa İnsan olmak, insan kalabilmek
Asaletli olmak mühim şeylerdi
Her şeyin kirlenmediği zamanlardaydı
Sevgi, saygı, edep , haya
Ne çok şey çürüyordu böyle
En çokta ruhlar çürüyordu
Eskiden diyorum her şey daha beyazdı
AYCAN YÜZTAŞ
