HER ŞEY OLDUK, AMA BİR KENDİMİZ OLAMADIK...
Yılbaşı öncesi…
İnsan ister istemez durup düşünüyor. Geçip giden yılları, içimizde kalanları, söyleyemediklerimizi…
2022 yılında yazdığım bir yazı yeniden aklıma düştü. O yıl yaptığımız bir etkinliği bu yıl tekrar etmek istedim. Basitti ama derindi: Yılbaşı öncesi kadınlar mektup ya da kart yazacaktı. Yeni yıla dair umutlarını, hayallerini yazacak; üzüntülerini ise geride bırakacaktı.
O gün bana verilen kartların atıldığını düşünenler olmuştu. Oysa ben hepsini saklamıştım. Çünkü her biri bir hayatın, bir kalbin emaneti gibiydi. Bu yıl o kartları sahiplerine geri verdim. Bir dakika bile olsa hayal kurmak insana iyi geliyor. Belki de niyet ettiklerimiz bir yerlerde kabul oluyor…
Bu yıl etkinlikte bir fark vardı. “Ben değil, siz konuşun” dedim. Çünkü hayattaki en büyük amaçlarımdan biri, sessiz çığlıkların sesi olmak. Zamanla o sessiz çığlıkların dimdik durup “Biz buradayız” demesi, yaptığım hiçbir şeyin boşa olmadığını gösteriyor bana.
Gülseren, Seyhan, Sultan…
Gönüllerinden geçenleri dile getirdiler. En güzel hediyem buydu. Sultan’ın sözleri canımı acıttı ama gerçeği de yüzüme vurdu. Belki binlerce kadının sesi olduğunu fark etmedi ama söyledikleriyle onlardan biri oldu. Onunla gurur duydum.
Biz kadınlar her şey olduk.
Bir babanın kızı olarak geldik dünyaya.
Bir abinin kardeşi olduk.
Bir çocuğun annesi…
Ama ne zaman kadın olabildik?
Ne zaman kendimiz olabildik?
Ben 13 yaşında kardeşlerimin annesi oldum. Annem hayattayken. Babama bacı oldum. Evlendim; evlendiğim gün iki çocuk annesiydim. Sonra kendi çocuklarımın annesi oldum.
50 yaşındayım. Bugüne kadar kendim için yaşamadım. Hep birileri için, hep başkalarının yükünü taşıyarak yaşadım. Hiç “ben” olamadım.
Peki neden?
Neden bu dünyada kadınların değeri bu kadar görünmez?
Bugün umut ektik. Hayaller kurduk. Sadece kendimiz için değil, tüm dünya için…
Evet, hayatlarımız her zaman güllük gülistanlık olmadı. Bizlerin de insan olduğunu görmeyenler, erkek egemenliğinde kadını yok sayanlar oldu, olacak. Hor görülen, engellenen kadınlar var. Bizler de onların sessiz çığlığı olmaya devam edeceğiz.
Dileğim; 2026 yılının dünyaya barış ve huzur getirmesi…
Ekonomik zorlukların olmadığı, hak edenin hakkını aldığı, verilen sözlerin tutulduğu; vefanın, sevginin ve saygının var olduğu yıllar diliyorum.
Nice sağlıklı, mutlu yıllara.
Aydan Kurt
