İMAMLARIN ISRARLA YAPTIĞI 7 HATA
Ramazan’ın gülü oruçsa, sümbülü teravihtir. Bu akşam son. Yine her teravihi ayrı camide kılmak nasip oldu. İmamların ruhsuz ve ilgisiz hâli içimi burktu. 65 yıl cemaat, 55 yıl imamlık tecrübem var; eksikleri söylemek hakkım. Yüzde 25 kadar imam arkadaş işlerini güzel yapıyor, onlara saygım sonsuz. Sözüm yüzde 75'e:
1. Namaza dururken cemaate bakmıyorlar, herkes kendi havasında.
2. Camiyle ilgilenmiyorlar; ne kırılmış, ne dökülmüş, ne eksilmiş, dertleri değil. Her şeyi başkasından bekliyorlar.
3. Her gün gelip arkasında saf tutan insanların yüzüne bakmıyorlar. Oysa her gelen, imamın misafiridir ve imam, caminin komutanı veya müdürüdür. Arada bir hepsine "Merhaba" demeli. Demirel, dış seyahatlerinde tek tek 300 kişinin elini sıkar, "Hoş geldiniz" derdi.
4. Cemaatin çoğunun bildiği kısa sûreleri nadiren okuyor, kendi okuma tercihlerini öne çıkarıyorlar. Çocukluğundan beri ezberinde olan Elemtere ve altındaki sûreleri duyamayan cemaat, "Bu iş benden geçmiş" diye düşünüyor. İki rekâtlı Cuma namazının bir rekâtinde hiç değilse bunlardan biri okunmalı. Teravihte mesela... Farzda kendi ezberini, 20 rekâtlık teravihte yine kendi sevdiği sûreleri, 3 rekâtlık vitrde ise kendini göstereceği sûreleri okuyorlar. Bence bu, bencillik ve paylaşma ruhundan uzaklaşmadır, hatta cemaatin sevdiklerini küçümsemektir. Yapma hocam, o kadar bencil olma. Halkın seviyesine in, ortak dil meydana getir, psikolojisini anla…
5. İmamlar, çevresindeki yakın komşularıyla, esnafla, camiye gelmeyenlerle hiç ilgilenmiyorlar. İmam, liderdir; kaynaştırıcıdır. Son yıllarda iyice yükselen maaşların rehavetiyle bazısı ek işlerle lüks içinde, kendi dünyasında yaşıyor.
6. Müezzinleriyle de ilgilenmiyorlar. Çoğu müezzin özensiz, takkesiz. En son duayı "Ve mâ erselnâke illâ rahmeten lil-âlemîn" diye bitirenler var. Bu, dua cümlesi değildir; hatadır.
7. Tabure gerçeğini görmezden geliyorlar. Tamam, tabure olmasın ama onun yerine geçecek bir çözüm gerekir. Diyanet bulamıyorsa imam bir çıkış yolu bulmalı, dernekten destek almasını bilmelidir.
Türkiye’nin en büyük üçüncü grubu ve bütçeden pay alanları, niçin psikolojik ve sosyolojik kurslardan geçmez?
Bu eksikleri zamanında Diyanet İşleri Başkanlığına iki kere yazdım, kargoyla yolladım. Hatta ücret istemeden tamamlayıcı kurslar vermeye hazır olduğumu, sekiz yıllık İTÜ hocalığı tecrübem ve Eğitim Enstitüsü diplomam olduğunu belirttim. Cevap bile vermediler.
Saygılarımla,
Hüseyin GÖKÇE
