İSİM, KÜLTÜRÜN GÖSTERGESİDİR.
İsim deyip geçmeyin. İnsanlara, şehirlere verilen isimler o milletin kültürünün göstergesidir.
Rusya komünist sovyet kültürü oluşturmak için her ismin sonuna of, ov gibi takılar getirdi. Yugoslavya oviç takısını getirdi. Yunan kültüründe os takıları var.
Sadece iş bununla bitmiyor. Şehir isimlerini değiştirip, eski kimliklerinden koparmak gerekiyordu. Balkanlarda beş yüz yıllık Osmanlı şehir isimlerini elli yılda değiştirdiler.
Sadece balkanlar mı, hayır.
Türkiyede de bir çok şehrin ismi değiştirilip, geçmiş tarihin izleri adeta silinmiş oldu. Neden Elazığ oldu, el azize ne oldu.
Neden Diyarbakır oldu, diyarı bekire ne oldu.
Bursa, Manisa, Denizli vb bir çok vilayetin, ilçenin hatta köyün adı değiştirildi.
Bunlardan Denizli adı çok ilginçtir. Osmanlıdaki adı fetihten sonra ladik olarak geçmiş ve son yüzyıla kadar böyle anılmıştır. Tüm tarihi kayıtlarda ladik geçmektedir. Hatta kurtuluş savaşı esnasında Tbmm de ladik mebusu ile temsil edilmiştir. Sonra denizli ismi verilmiştir. Denizlinin tarihçesini google sorgulamaya çalıştığınızda domuzlu trunuzlu, tonuzlu isimlerinden dönüştüğü yazılmaktadır. Ne kadar komik. Aslı astarı olmayan bir isme tarihi bir kimlik bulmaya başlanmıştır. Denizli 500 yıllık ladik şehridir.
Bu neyi değiştirir. Bu 500 yıllık kimliğin bir isim değişikliğiyle yok edilmesi demektir.
Bursanın eski adı Hüdavendigar dır.
İnternette arattırdığımda hannibala kadar uzanan bir tarihçe yazıyor. Hannibal prussa adı vermişmiş falan.
Sevgi hannibalın hatırasına değil biliyorsunuz.
Nefret osmanlı simgelerine.
....
İsim deyince sadece şehirler değil, insan isimleri de çok önemli.
Toplumu önden çeken medya, sinema ve dizilerdeki rol modellerine İslami isimler vermiyor, değişik değişik isimler veriyor.
Bekir ismini duyunca aklımıza hemen Ebubekir geliyor.
Ömer ismini duyunca aklımıza hemen Hazreti Ömer geliyor.
Hasan Hüseyin Ali isimleri de bize İslami köklerimizi hatırlatıyor.
Gece ismi size neyi hatırlatıyor, mavi ismi, beyaz ismi, deniz ismi, toprak ismi size neyi hatırlatıyor.
Amaç bu isimlerinin anlamına olan sevgi değil.
Amaç İslami simgelere olan düşmanlık.
Statüko İslamı çağrıştıracak her şeyi yok etmek istiyor.
Yıllarca gazetelerde çocuğunuza hangi ismi koyalım diye köşeler açtılar, bir İslami isim yanına beş İslami olmayan isimler önerdiler.
Bugün İslam kültürünü hatırlatan isimler giderek azalıyor.
Rodosta Müslüman Türk aile, Türk isimlerini çocuklarımıza verince tüm devlet imkanlarından dışlanıldığını gördüğümüz için Rum isimleri vermeye başladık diyor.
Sonrası malum. Agemennon adı verilen çocuktan Fatih Sultan Mehmet çıkmayacaktır tabi.
Silahlı saldırılardan daha etkili olan saldırı kültürel saldırılardır.
Kültürü yok olmuş bir milletin varlığını sürdürmesin imkanı yoktur.
Dilini bir Ermeniye emanet eden, hukukunu bilmem kime emanet eden, bir milletin milli kimliği yavaş yavaş eriyecek ve nihayet yok olacaktır.
Dilimize sahip çıkalım.
Dinimize sahip çıkalım.
Tarihimize sahip çıkalım.
Töremize sahip çıkalım.
Bir milleti ayakta tutan dinamiklerin olmazsa olmazı bunlardır.