Şehadetinin On Dördüncü Yılında Rahmet ve Minnetle
MUHSİN REİS
Eskisi gibi değil şimdi artık duygular,
Günle gece karıştı, kâbus oldu uykular.
Gözyaşları sel oldu, yüreklerde kaygılar.
Matem yaşıyor hâller, Muhsin Reis ardından,
Bir ses çağırdı seni Peygamber diyarından.
Al bayrakla sözlüydün, bağrında ana yurdun.
Zamanı Kızıl Elma, Turan üstüne kurdun.
Bir kalleş pusu ile zannedilmesin durdun.
Fikrini söyler diller, Muhsin Reis ardından,
Bir ses çağırdı seni Peygamber diyarından.
Yokluğun zor olsa da izinde Alperenler,
İzinde vatanını candan üstün görenler.
Seninle himmetleri, duacıdır erenler.
Semaya kalktı eller, Muhsin Reis ardından,
Bir ses çağırdı seni Peygamber diyarından.
Ağustos sıcağında üşüyor olsak bile,
Ülkün ülkümüz bizim, düşürmedik hiç dile.
Vatan namusumuzdur, çiğnettirmeyiz ele.
Tetikte bütün iller, Muhsin Reis ardından,
Bir ses çağırdı seni Peygamber diyarından.
Hilal var olsun diye mertçe düştün toprağa,
Kalplere bahar gelmez, hazan vurdu yaprağa.
Durmuş diyor; dik durup kan verdin al bayrağa.
Yolundan gider kullar, Muhsin Reis ardından,
Bir ses çağırdı seni Peygamber diyarından.
Durmuş Tunacık
