OKUYUCUDAN GELENLER
Bazen bir mektup, bir yazının yönünü; bir cümle ise bir kalbin yükünü değiştirir.
Bazen yazılar bizi, yazdıklarımızdan daha fazla içine alır. Kalemden dökülen her kelime bir yere dokunur; bazen geçmişimize, bazen kalbimize, bazen de hiç tanımadığımız birinin sessiz çığlığına...
“Sevgili Kendim” başlıklı yazımda sizlerle bir soru paylaşmıştım. Bir okuyucum bu soruya cevaben bana şöyle yazmış:
“Üç çocuğum var. Birisi hasta. Annem vefat edince, sığınak olarak görüp evlendiğim kişi bir akrabamdı. Şu anda rutubetli ve yağmur yağdığında su içinde kalan bir evde yaşıyoruz. Kira borcumuzu ödeyemediğimiz için ev sahibi çıkmamızı istiyor. Eşim çalışmıyor. Şimdi ben kendime ne desem, ne söylesem bilemiyorum.”
Aslında “Sevgili Kendim” yazısını, hayatın karmaşasından ve mutsuzluğundan biraz uzaklaşmak için kaleme almıştım. Ancak bu mesaj beni derinden etkiledi; adeta dipsiz bir kuyunun içine çekti.
Diğer mesajlardan da ilerleyen zamanlarda bahsedeceğim; fakat bu satırlar kalbime dokunduğu için sizlerle paylaşmak istedim.
Hayat bazen bizi en karanlık anlarda sınar; ama unutmayın, sabırla bekleyen her kalbe bir gün mutlaka ışık doğar.
Benim yerimde olsanız, siz ne söylerdiniz?
Bir daha ki yazıma kadar sevgiyle kalın.
Selâm ve dua ile
Aydan Kurt
Not: Sıkıntılar içinde olan bu kardeşimize ulaşmak isteyenler olursa irtibat bizimle kurabilirler.
Tel:9 0 530 516 40 00
Unutmayın,
Mallarınızı Allah yolunda harcayın ve kendinizi kendi ellerinizle tehlikeye atmayın. Bir de iyilik edin ve yaptığınızı güzel yapın. Doğrusu Allah iyilik eden ve işini güzel yapanları sever."(Bakara / 195. Ayet)
