TAFLANLI DURMUŞ
Anneyle babaya özlemi vardı
Bu hisle sararıp soldu dersiniz
Ölüm ona vuslat yaşamak zordu
Hayatın ipini saldı dersiniz
Hısım akrabası oldu yad eli
İçine akıttı gözünden seli
Bir tuhaftı aklı var mı şüpheli
Var yok arasında kaldı dersiniz
Dünyada olmadı mal mülk sevdası
Davası uğruna oldu nidası
Onun için varsa yoksa Hüda'sı
Aşkın deryasına daldı dersiniz
Gönlündeki hasret yaktı kül etti
Şimdi ecdadının yanına gitti
Allah'ın verdiği süresi bitti
Taflanlı bir Durmuş öldü dersiniz
Durmuş TUNACIK
