“Yol Varsa Budur, Bilmiyorum Başka Çıkar Yol” (15)
En Büyük Şeref: Rabbimize Kulluk ve İbadet
Bu dünyaya gönderiliş gayemiz, Rabbimize (cc) iman, itaat ve ibadettir. İman, itaat ve ibadet, bu dünyada kazanacağımız en büyük şeref ve saadet, Âhirette beraattır.
Yer yüzünde ve gökyüzünde bütün mevcudat Allahu Azimüşşan’ı tesbih etmekte ve ibadet etmektedir. Mevcudatın zikri, “Lâ ilahe illallah”tır. 99 defa dedikten sonra 100. de “Muhammedü’r-Resûlullah” demektedirler. Zira onlar da Peygamber Efendimizin (asm) Kâinatın Efendisi olduğunun, bir hadisi kutside buyrulduğu üzere “Levlâke levlâke lemâ halaktü’l eflâke” [Sen olmasaydın, sen olmasaydın felekleri [kâinatı] yaratmazdım.] hakikatının farkındadırlar. Rabbimiz, bu kâinatı, kendisini tanıtan muhteşem bir san’at eseri olarak yaratmıştır. Hakikatı pek yüksek bir kitap ve yazı, muallimsiz anlaşılamayacağı gibi, bu kâinat kitabının hakikatı da bütün peygamberlerin peygamberi olan Peygamber Efendimizin (asm) rehberliği olmadan anlaşılamaz.
Kalem Suresinin 4. âyet-i kerimesinde meâlen, “Ve sen elbette yüksek bir ahlâka sahipsin” buyrulduğu üzere Peygamber Efendimiz (asm) hem Rabbimizi tanıtmış, hem de en güzel ahlak modeli oluşuyla bütün insanlara, nasıl bir insan olmamız gerektiği dersini vermiştir.
Enbiya Suresinin 107. âyetinde; “Ve mâ erselnâke illâ rahmeten lil âlemîn” buyrulmaktadır. [meâlen: “Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik.” İşte bu âlem ve içindeki mevcudat, “Rahmeten lil âlemîn” olan Efendimizi (asm) tanımaktadır. Mi’rac gecesinde, Kâinatın Efendisini (asm) bizzat görmekle müşerref olmuşlardır. Peygamber Efendimize (asm) Peygamberlik vazifesinin verildiği ilk sıralar Mekke’de, taşlar, ağaçlar, “Esselamü aleyke ya Resulullah” diye kendisine selam veriyorlardı.
Bütün mevcudat, kuşlar, güneş ve ay Rabbimizi tesbih etmekte, namaz kılmaktadır. Güneşin ibadeti, namazı, ısı ve ışık aksettirmesi muntazam bir yörüngede dönmesidir. Meleklerin kimi kıyamda, kimi rükuda, kimi secdede Rabbimizi tesbih etmektedirler. Yeryüzünün halifesi olarak yaratılan insanlardan Mü’min olanlar da bütün mevcudat namına, bütün mevcudatın ibadet tarzlarını muhtevi bir ibadetle Rabbimize kulluklarını göstermektedirler.
Rabbimiz Zariyat Suresinin 56. âyetinde meâlen şöyle buyurmaktadır: “Ben cinleri ve insanları sırf beni tanıyıp yalnız bana ibadet / kulluk etsinler diye yarattım.”
İşte biz insanların (elbetteki imtihana tabi olan cinlerin) aslî gayesi budur. Yani Rabbimize ibadet etmek… Sevgili Peygamberimiz (asm) bu kulluğun en mükemmel örneğini sergilemiş ve ayakları şişinceye kadar nafile namaz kılmıştır. Bizi en mükemmel surette [ahsen-i takvim üzere] yaratan Rabbimiz, bize ibadet farzını emir buyururken mükellef kılındığımız bütün ibadetleri çok kolay şekilde yapacağımız tarzda emir buyurmuştur. Hiçbir farz ibadet, yapılamayacak kadar ağır bir mükellefiyet değildir. Bilakis bütün ibadetlerde, aklın, kalbin, ruhun ve bedenin rahatı ve huzuru vardır. Bir mü’min ihlas derecesine göre yaptığı ibadetlerden lezzet alır. Bu lezzetin derecesi bilgi ve ihlasla artar. Dilerseniz ibadetlerden, “İslâmı Şartlarından olan “savm, salat, hac ve zekat”a bakalım. Çocukken “İslamın şartı beştir; Savm [oruç], salat [namaz], hac, zekat ve kelime-i şehadettir” diye ezberlemiştik. Bu şartlardan Kelime-i şehadet, yani “Eşhedü en lâ ilahe illallah ve Eşhedü enne Muhammeden abduhu ve resuluhu” [Şehadet ederim ki Allah’tan başka İlah yoktur ve yine şehadet ederim ki Hz. Muhannet (asm) Allah’ın kulu ve resulüdür.] mübarek cümlesi imanın şartıdır. Bunun için yeni Müslüman olanlar evvela bu mübarek cümleyi söyler.
Gelelim bu ibadetlerden namaza: Namaz bir hadis-i şerifte buyrulduğu üzere “dinin direği”dir. Namaz âdeta vücuttaki baş mesabesindedir. Bu bakımda İslam’da çocuk terbiyesinin temelini teşkil eder. Dedeler ve nineler torunlarına, analar ve babalar çocuklarına ilk başta namazı sevdirirler ve namaz kılmasını öğretirler. Bu hususta Peygamber Efendimizin (asm) şu hadis-i şerifini rehber edinirler:
“Çocuklar yedi yaşına ulaştıkları zaman, namazı emir ediniz. On yaşına ulaştıklarında ise (kılmadıkları takdirde) vurunuz (dövünüz).”
Niçin böyle buyrulmuştur. Zira çocukken (temyiz yaşından itibaren) namaza alışılmadığı takdirde yaş ilerleyince namaz kılmak güçleşmektedir. Atalarımız, “ağaç yaşken eğilir” demiştir. Günümüzde ne hazindir ki çoğu Müslüman ailesi; çocuklarının namaz kılmamasını dert edinmemekte, çocuğun okulunda başarılı olmasını düşündükleri kadar, namaz kılması gerektiğini düşünmemektedirler. Çocuğun tahsili, bir meslek sahibi olması elbette mühimdir. Ancak namaz asla ihmal edilmemelidir. Namaz kıldığı takdirde helal kazanç için çalışması, hatta uykusu da ibadet olur. Namaz kılmadığı takdirde büyük günah işlemiş olur, bu da âhiret hayatında azap görmesi demektir. Çocuklarının parmağına diken batmasını istemeyen ebeveynler bu hususu nasıl göz ardı ederler.
Peygamber Efendimiz (asm) namaz üzerinde çok durmuş, âhirete irtihal edeceği zaman da ümmetine namazı tavsiye etmiştir. Bir hadis-i şerifte şöyle buyrulmuştur: “Cenab-ı Allah amelsiz imanı ve imansız ameli kabul buyurmaz.” İman ve amel birbirinin mütemmimidir [tamamlayıcısıdır]. Amellerin başında da namaz gelir. Namaz zor bir ibadet değildir. 24 saatin bir saati abdestle birlikte beş vakit namaz kılmak için yeterlidir. 23 saatini dünyaya harcayıp ta bir saatini ebedî hayatın imarına harcamamak ne büyük gaflettir. Hem namazda aklın, kalbin ve ruhun hem istirahatı ve huzuru vardır, hem de vücuda bir yük değil, bilakis sağlıktır.
Âhiret’te kulun ilk önce hesaba çekileceği husus, namazdır. Namaz kılmışsa diğer sorguyu ve hesabı kolay atlatır. Hem namaz kabirde nur, Mahşer meydanında gölge ve şefaatçi, sırat köprüsünden rahatça geçmeye vesiledir.
Namaz kılmamanın İslam devletinde cezası büyüktür. Fıkıh kitaplarında tafsilatıyla anlatılmıştır. Yani bir kimse Müslümansa alâküllihal namaz kılacaktır. Kılmadıysa Şer’i mahkemede hesap verir. Evvela aklî muhakemesinin yerinde olup olmadığına bakılır. Sonra niçin kılmadığı sorulur. Kör cehaletten ise ehil kişiler kendisine namazın ehemmiyetini izah ederler.
Sağlam iman, huzurlu cemiyet için Müslümanlar olarak namazımızı kılmalı, namaza her işten daha fazla ehemmiyet vermeliyiz.
