ZAMAN AFFETMEZDİ
Cehaletin kol gezdiği
Herkesin herkezleştiği
Dürüstlüğün yalana dolandığı
Hakikate kör olduğu
Bir çağda yaşamak ne zordu
Gaflet uykusuna dalan
İnsanlığın uyanması
Mümkünmüydü, uyanabilirmiydi
Gözlere perde inmiş bi çare
Dünya bir evdi oysa
Ne çok anlamlar yüklendi
Gelip geçici misafirliğe
Vademiz hiç dolmayacak gibi
Oradan oraya amaçsızca
Ne çok koşturduk durduk
Ne çok telaşlarımız vardı
Hep bir yerler vardı
Yetişmemiz gereken
Ve hiç bitmeyen bitmeyecek
Bir tek güzel bir söze vakit yoktu
Elindekleri paylaşmaya
Bir yetimin başını okşamaya
Düşene el uzatmaya an yoktu
Geç kalmış bir sözün
Ve geç kalmış bir özrün
Ne kadar çok anlamsızdı
Ölüm döşeğinde ki birine
Sunulan sevgi şefkat anlamsızdı
Zaman; vakit ayırmadıklarımıza
Siz bir gün gelirde vakit
Ayırırsınız diye beklemez
İnsanoğlunu affetmeyen tek şey
Zamandı ve acımasızdı
Aycan Yüztaş
